India: Dehli, Agra, Vanarasi.

Na een relatief kort vluchtje (wind mee) land ik in India. Op Schiphol ontmoet ik bij de bagage Jolien al en later Annemarie. De rest van de mensen ontmoeten we op t vliegveld van Delhi. Het is even wachten op een duo waardoor we uiteindelijk toch pas in de vroege ochtend in het hotel aankomen. Het wordt de eerste van een reeks korte nachten. Want Nishi staat om 9 uur voor de deur voor mijn grand tour door Delhi. Anant en de privé chauffeur zijn er ook bij. We beginnen bij het het rode fort en gaan vervolgens met een riksja de oude stad in, Chandi Chowk. We worden al slingerend tussen alle toeterende brommers en auto's door gereden en ontwijken de gaten en kuilen. Het krioelt er van de mensen. Kraampjes, winkels, karren met etenswaren en tempels. Delhi heeft het allemaal. We rijden van Humayun's tombe naar Jama Mashid, Quatab Minar en de lotus tempel; Bahai. Al rijdend komen we nog langs vele andere memorials en gebouwen. We ronden de avond af met een zuid Indiaas diner. Jammie. De volgende nacht is weer kort want we vertrekken om 7 uur naar Agra en de Taj Mahal. Onderweg stoppen we bij Fatehpur Sikri, een dode stad. Het is een lange rit van bijna 10 uur en komen aan het begin van de avond aan bij de Taj. Onderweg zien we van alles, meters hoge pakketten achterop een brommer en 20 mensen meer in een bus zetten we wel op het dak. We gaan door straatjes waarvan niemand dacht dat er een bus doorheen kon. Het avondeten duurt een eeuwigheid en is ook niet super. Samen met de riksja rit terug betekent dit weer pas rond half een in bed liggen..
De volgende morgen beginnen we kort na zonsopkomst bij de Taj. Wekker om kwart over vijf. De Taj staat er somber bij want de opkomst mist de zon deze ochtend. Het is ook mousson dus niet geheel onverwacht. Gelukkig komt de zon rond een uur of acht toch te voorschijn waardoor een glanzende Taj met blauwe lucht mooie plaatjes opleverde voor het fotoboek. Weer een van de wereldwonderen; check!
Die middag gaan Jolien, Annemarie en ik op pad met Christine, Ed en Sylvia. Ons vaste clubje start hier. Een tuk tuk brommert ons door het hectische verkeer en toetert wat af onderweg. Fietsers, riksjas, handkarren, en auto's wisselen elkaar af tussen de heilige koeien die je overal op straat tegenkomt. We zien die middag nog de baby Taj, een wasplaats aan de rivier en onze eerste Hindoe crematie plaats.
Onze volgende stop is Varanasi, een van de zeven heilige plaatsen voor Hindoes in India. We reizen hierheen per nachttrein. Een hele ervaring aangezien het criminele India hier zeker te vinden zal zijn. Op het station en in de trein is het dan ook goed op je spullen passen. Een van de medereizigers is wat paranoïde en schreeuwt aan het begin van de nacht dat mijn buurman mijn tas probeert te stelen. Schikken en wederom een belabberde nacht. Achteraf bleek de buurman een andere medereiziger te zijn en zag nr 1 gewoon spoken.
In Varanasi is het nog warmer en vochtiger. Wanneer we door de stad heen lopen druipt het water van mijn lijf. De werkelijke temperatuur is dan misschien ergens in de dertig graden, de gevoelstemperatuur ligt op 47 graden. Lekker plakkerig dus. In Varanasi zijn ghats te vinden, trappen aan de Ganges waarop allerlei zaken zich afspelen. De twee belangrijkste zijn het dompelen in het heilige water en het strooien van de as na de crematies van hindoes. Overigens zijn er een aantal groepen binnen de Hindoe cultuur waarvan het dode lijf linea recta in de rivier verdwijnt, zoals kinderen of zwangere vrouwen. Zij zijn al rein en hun ziel hoeft niet losgemaakt te worden van hun lichaam voor het hiernamaals en de reïncarnatie. De oude sta bestaat verder uit hele nauwe straatjes en steegjes waar de heilige koe ook weer gewoon doorheen stapt. Even leek het dan ook Pamplona toen een koe ik en de weg liep en op hol sliep. Ook apen doen mee als bevolking en piesen er lekker op los, bovenop onze hoofden.
Onze eerste 'uitslaap' ochtend breekt aan maar we willen natuurlijk niets missen. We bezoeken onder andere de plaats waar boeddha voor het eerste preekte en bekijken een aantal boeddhistische tempels. Helaas is er geen tijd en ruimte in t programma om te mediteren op deze plek.
Na Varanasi doen we nog een plaats in India aan, Shivpatinagar. Een plek die volgens Google niet bestaat en die dus ook onvindbaar is. Ik slaap in een van de grootste kamers van het complex, goede karma want het lot bepaald de keuze. Het landhuis stamt uit de tijd van de Marahadjas en zo ook het interieur. Wat ook erg stijlvol is. De tijgers waar de bewoner van het huis op heeft gejaagd kijken je op meerdere plaatsen vanaf de muur aan. 'S nachts droom ik vooral erg veel dus van slapen komt er weinig deze eerste week. En dat zal de aankomende weken niet veel anders zijn. De gids wil zoveel mogelijk uit deze reis halen en begint de dag bij voorkeur om half zes. Ter compensatie proberen we er vroeg in te liggen maar ook nu is het alweer bijna half 12. In Nepal maar een nieuwe poging wagen. We verlaten India, op naar Nepal!